przeciwciało

przeciwciało (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌpʃɛʨ̑ifʲˈʨ̑awɔ], AS: [pšećifʹćau̯o], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) med. substancja znajdująca się w organizmach kręgowców lub wytwarzana w odpowiedzi na wprowadzenie antygenów, przed którymi broni organizm; zob. też przeciwciało w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	przeciwciało	przeciwciała
dopełniacz	przeciwciała	przeciwciał
celownik	przeciwciału	przeciwciałom
biernik	przeciwciało	przeciwciała
narzędnik	przeciwciałem	przeciwciałami
miejscownik	przeciwciele	przeciwciałach
wołacz	przeciwciało	przeciwciała

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) immunoglobulina

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) antibody
• arabski: (1.1) جسم مضاد
• baskijski: (1.1) antigorputz
• białoruski: (1.1) антыцела n, проціцела n
• bułgarski: (1.1) антитяло
• duński: (1.1) antistof n, modstof n
• francuski: (1.1) anticorps m
• hiszpański: (1.1) anticuerpo m
• interlingua: (1.1) anticorpore
• jidysz: (1.1) אַנטיקערפּער m (antikerper)
• kataloński: (1.1) anticòs m
• łaciński: (1.1) anticorpus n
• niemiecki: (1.1) Antikörper m
• norweski (bokmål): (1.1) antistoff n
• norweski (nynorsk): (1.1) antistoff n
• nowogrecki: (1.1) αντίσωμα n
• portugalski: (1.1) anticorpo m
• rosyjski: (1.1) антитело n
• rumuński: (1.1) anticorp
• serbski: (1.1) антитело n (antitelo)
• szwedzki: (1.1) antikropp w
• turecki: (1.1) antikor
• ukraiński: (1.1) антитіло n
• węgierski: (1.1) ellenanyag, antitest
• włoski: (1.1) anticorpo m

źródła: