przebaczać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

przebaczać (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[pʃɛˈbaʧ̑aʨ̑], AS[pšebačać], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) odpuszczać winy, wybaczać
odmiana:
(1.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Zdaje się, że za szybko i za łatwo przebaczyliśmy Niemcom. W historii takie rzeczy, których się nie przebaczanigdy, bo nie ma powodu, żeby przebaczać. (J. M. Rymkiewicz Kinderszenen)
składnia:
kolokacje:
(1.1) zob. wybaczać
synonimy:
(1.1) wybaczać, darować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przebaczenie n, przebaczanie n, przebaczalność ż
czas. dk. przebaczyć
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wybaczać
źródła: