prywaciarz

prywaciarz (język polski)

wymowa:

IPA: [prɨˈvaʨ̑aʃ], AS: [pryvaćaš], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. lekcew. lub pogard. w PRL prywatny przedsiębiorca, rzemieślnik lub kupiec

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	prywaciarz	prywaciarze
dopełniacz	prywaciarza	prywaciarzy
celownik	prywaciarzowi	prywaciarzom
biernik	prywaciarza	prywaciarzy
narzędnik	prywaciarzem	prywaciarzami
miejscownik	prywaciarzu	prywaciarzach
wołacz	prywaciarzu	prywaciarze

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) przedsiębiorca

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) badylarz

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. prywaciarski, prywatny

rzecz. prywatka ż, prywata ż, prywatność ż

przysł. prywatnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. prywatny + -arz

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) прыватнік m
• czeski: (1.1) soukromník m
• rosyjski: (1.1) частник m
• ukraiński: (1.1) приватник m

źródła: