pryk

pryk (język polski)

wymowa:

IPA: [prɨk], AS: [pryk]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pogard. lub żart. pot. człowiek stary, zniedołężniały

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pryk	pryki
dopełniacz	pryka	pryków
celownik	prykowi	prykom
biernik	pryka	pryków
narzędnik	prykiem	prykami
miejscownik	pryku	prykach
wołacz	pryku	pryki

przykłady:

(1.1) Zresztą teraz też nie bardzo wiem, jak o tym opowiadać, mimo że jestem już starym prykiem, otoczonym wspomnieniami, Pall Mallami i dorosłymi synami.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) geezer
• hiszpański: (1.1) pureta m, vejestorio m, vejarrón m
• nowogrecki: (1.1) πουρός m, γεροξεκούτης m

źródła: