prorokować

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

prorokować (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌprɔrɔˈkɔvaʨ̑], AS[prorokovać], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
?/i
znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) rel. mówić proroctwa
(1.2) przen. przewidywać przyszłe wydarzenia
odmiana:
(1.1-2) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Nie możesz pozostać przy życiu, bo głosisz kłamstwa w imię Pana. I ojciec z matką, jego rodzice, przebiją go, gdyby prorokował.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) przepowiadać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. prorokowanie n, prorok, prorokini, proroctwo
przym. prorocki, proroczy
przysł. proroczo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Biblia Tysiąclecia, Zach. 13:3