prokreacja

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

prokreacja (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) biol. płodzenie i rodzenie potomstwa
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Bronił praw kobiet do decydowania o prokreacji i własnej seksualności.[1]
(1.1) W sferze stosunków społecznych islam propaguje model konserwatywnego układu społecznego ze ściśle określanymi rolami obydwu płci i reguluje drobiazgowo relacje w sferze prokreacji.[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. prokreacyjny, prokreatywny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Szkice o literaturze francuskiej, tom 1, Państwowy Instytut Wydawniczy, 1956
  2. Bogusława Bednarczyk, Zbigniew Pasek, Piotr Stawiński, Religia a współczesne stosunki międzynarodowe, 2010, str. 37.