pretor

pretor (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈprɛtɔr], AS: [pretor]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) staroż. jeden z ważniejszych urzędników w starożytnym Rzymie; zob. też pretor w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pretor	pretorzy / pretorowie
dopełniacz	pretora	pretorów
celownik	pretorowi	pretorom
biernik	pretora	pretorów
narzędnik	pretorem	pretorami
miejscownik	pretorze	pretorach
wołacz	pretorze	pretorzy / pretorowie
depr. M. i W. lm: (te) pretory

przykłady:

(1.1) Zaraz po Saturnaliach pretor wyjechał do Neapolu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) urzędnik

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pretorianin mos, pretura ż

przym. pretorski

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. praetor

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) praetor
• baskijski: (1.1) pretore
• białoruski: (1.1) прэтар m
• czeski: (1.1) prétor m
• esperanto: (1.1) pretoro
• francuski: (1.1) préteur m
• galicyjski: (1.1) pretor m
• hiszpański: (1.1) pretor m
• łaciński: (1.1) praetor m
• niemiecki: (1.1) Prätor m
• nowogrecki: (1.1) πραίτορας m
• rosyjski: (1.1) претор m
• słowacki: (1.1) prétor m
• włoski: (1.1) pretore m

źródła:

pretor (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) pretor

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

rzecz. pretoro, pretorano, pretorejo, pretorio, pretoreco

przym. pretora

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

Morfem nie został oficjalnie zatwierdzony.

źródła:

pretor (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [pɾe.ˈtoɾ]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) pretor

(1.2) ryb. (przy połowach tuńczyka) czarne miejsce w wodzie pełne tuńczyków

odmiana:

(1) lm pretores

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) negrura

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1)

przym. pretorial, pretoriano, pretorio

rzecz. pretoría ż, pretorianismo m, pretoriano m, pretorio m

(1.2)

czas. apretar

przym. prieto, apretado

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac. praetor, praetōris

(1.2) hiszp. prieto + -or

uwagi:

źródła: