prenumerator

prenumerator (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌprɛ̃nũmɛˈratɔr], AS: [prẽnũmerator], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba, która wykupiła prenumeratę

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	prenumerator	prenumeratorzy
dopełniacz	prenumeratora	prenumeratorów
celownik	prenumeratorowi	prenumeratorom
biernik	prenumeratora	prenumeratorów
narzędnik	prenumeratorem	prenumeratorami
miejscownik	prenumeratorze	prenumeratorach
wołacz	prenumeratorze	prenumeratorzy

przykłady:

(1.1) Gdyby ciągle istniał „Świat Młodych”, byłbym jego prenumeratorem.

składnia:

(1.1) abonent + D.

kolokacje:

synonimy:

(1.1) abonent, subskrybent

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. prenumerata ż, prenumerowanie n

forma żeńska prenumeratorka ż

czas. prenumerować

związki frazeologiczne:

etymologia:

zob. prenumerata

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) subscriber
• białoruski: (1.1) падпісчык m
• duński: (1.1) abonnent w, subskribent w, prænumerant w
• francuski: (1.1) abonné m
• islandzki: (1.1) áskrifandi m
• kaszubski: (1.1) prenumeratór m
• łotewski: (1.1) abonents m
• niemiecki: (1.1) Abonnent m
• rosyjski: (1.1) подписчик m
• szwedzki: (1.1) prenumerant w, abonnent w
• węgierski: (1.1) előfizető

źródła: