prefekt

prefekt (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈprɛfɛkt], AS: [prefekt] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. wysoki urzędnik (m.in. naczelnik prowincji, policji miejskiej) w starożytnym Rzymie; zob. też prefekt w Wikipedii

(1.2) adm. urzędnik administracyjny w m.in. Francji, lub Księstwie Warszawskim; zob. też prefekt w Wikipedii

(1.3) uczący religii w szkole

(1.4) przełożony w seminariach duchownych

(1.5) kardynał stojący na czele kongregacji

(1.6) w niektórych krajach uczeń odpowiedzialny za porządek w klasie i szkole; zob. też prefekt w Wikipedii

odmiana:

(1.1-6)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	prefekt	prefekci
dopełniacz	prefekta	prefektów
celownik	prefektowi	prefektom
biernik	prefekta	prefektów
narzędnik	prefektem	prefektami
miejscownik	prefekcie	prefektach
wołacz	prefekcie	prefekci

przykłady:

(1.2) Józef Małachowski był prefektem departamentu radomskiego w Księstwie Warszawskim.

(1.5) Benedykt XVI był prefektem Kongregacji Nauki i Wiary.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. prefektura ż

przym. prefektowski

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. praefectus

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) prefect; (1.6) prefect, Head Boy, Head Girl
• bułgarski: (1.1) префект m
• chiński standardowy: (1.6) 班长 (bānzhǎng)
• esperanto: (1.1) prefekto
• francuski: (1.1) préfet m; (1.2) préfet m; (1.3) préfet m; (1.4) préfet m; (1.5) préfet m
• niemiecki: (1.1) Präfekt m

źródła: