prawo publiczne
prawo publiczne (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj nijaki
- (1.1) praw. gałąź prawa zawierająca normy prawne, których zadaniem jest ochrona interesu publicznego; zob. też prawo publiczne w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) związek zgody, blm,
przypadek liczba pojedyncza mianownik prawo publiczne dopełniacz prawa publicznego celownik prawu publicznemu biernik prawo publiczne narzędnik prawem publicznym miejscownik prawie publicznym wołacz prawo publiczne
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) public law
- baskijski: (1.1) zuzenbide publiko
- francuski: (1.1) droit public m
- hiszpański: (1.1) derecho público m
- łaciński: (1.1) ius publicum n
- nowogrecki: (1.1) δημόσιο δίκαιο n
- włoski: (1.1) diritto pubblico m
- źródła: