pracowitość

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

pracowitość (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌpraʦ̑ɔˈvʲitɔɕʨ̑], AS[pracovʹitość], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, kto jest pracowity
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) robotność, niestrudzoność, gorliwość, sumienność
antonimy:
(1.1) lenistwo, bumelanctwo, gnuśność, leseryzm, nieróbstwo, nygusostwo, próżniactwo
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. praca ż
czas. pracować ndk.
przym. pracowity, zapracowany
przysł. pracowicie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: