poniedziałkowy
poniedziałkowy (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌpɔ̃ɲɛ̇ʥ̑awˈkɔvɨ], AS: [põńėʒ́au̯kovy], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik poniedziałkowy poniedziałkowa poniedziałkowe poniedziałkowi poniedziałkowe dopełniacz poniedziałkowego poniedziałkowej poniedziałkowego poniedziałkowych celownik poniedziałkowemu poniedziałkowej poniedziałkowemu poniedziałkowym biernik poniedziałkowego poniedziałkowy poniedziałkową poniedziałkowe poniedziałkowych poniedziałkowe narzędnik poniedziałkowym poniedziałkową poniedziałkowym poniedziałkowymi miejscownik poniedziałkowym poniedziałkowej poniedziałkowym poniedziałkowych wołacz poniedziałkowy poniedziałkowa poniedziałkowe poniedziałkowi poniedziałkowe nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) W największym teatrze mieści się tysiąc, tysiąc pięćset osób, w teatrze poniedziałkowym, nawet we wczesnych latach siedemdziesiątych, widownię obliczano na parę milionów[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. poniedziałek m
- czas. poniedziałkować
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) панядзелкавы
- czeski: (1.1) pondělní
- esperanto: (1.1) lunda
- rosyjski: (1.1) понедельничный
- ukraiński: (1.1) понеділковий
- źródła:
- ↑ Elżbieta Baniewicz, Anna Dymna - ona to ja, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.