poliszynel

poliszynel (język polski)

poliszynel (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌpɔlʲiˈʃɨ̃nɛl], AS: [polʹišỹnel], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) teatr. typ komicznej postaci z francuskiego commedia dell'arte – z garbem, w charakterystycznej czarnej masce z haczykowatym nosem; zob. też poliszynel w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	poliszynel	poliszynele
dopełniacz	poliszynela	poliszyneli / poliszynelów
celownik	poliszynelowi	poliszynelom
biernik	poliszynela	poliszyneli / poliszynelów
narzędnik	poliszynelem	poliszynelami
miejscownik	poliszynelu	poliszynelach
wołacz	poliszynelu	poliszynele

przykłady:

(1.1) Czy wiesz, który z tych aktorów zagra pierrota, a który poliszynela?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) postać

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

tajemnica poliszynela

etymologia:

(1.1) franc. polichinelle < wł. pulcinella < prawdop. od wł. pulcino → kurczątko

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Punch, Punchinello
• francuski: (1.1) polichinelle m
• hiszpański: (1.1) polichinela m
• niemiecki: (1.1) Pulcinella m
• portugalski: (1.1) polichinelo m
• ukraiński: (1.1) полішинель m
• włoski: (1.1) pulcinella m

źródła: