polica

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

polica (język chorwacki)[edytuj]

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) półka
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

polica (język słowacki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) półka[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) polica na knihypółka na książki
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. polička ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „polica” w: Krátky slovník slovenského jazyka, J. Kačala – M. Pisárčiková – M. Považaj (red.), Veda, Bratysława 2004, ISBN 80-224-0750-X.

polica (język słoweński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) półka
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

polica (wenedyk)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) policja
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: