pojętny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

pojętny (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[pɔˈjɛ̃ntnɨ], AS[poi ̯ntny], zjawiska fonetyczne: nazal.asynch. ę 
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) inteligentny, szybko pojmujący
(1.2) st.pol. dający się łatwo złapać (pojąć)[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Usłyszałam, że bardzo dobrze radzę sobie w terenie, że jestem bardzo pojętną uczennicą i mogę dużo osiągnąć[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) bystry, chłonny, chwytliwy, chwytny, lotny, rozgarnięty[3]
antonimy:
(1.1) niepojętny
hiperonimy:
(1.1) inteligentny, zdolny
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pojętność ż, pojęcie n, pojmowanie n
czas. pojąć dk., pojmować ndk.
przysł. pojętnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Halina Kurkowska, Z historii wyrazów, „Poradnik Językowy” nr 1/1950, s. 24.
  2. (PIO), Dziennik Słˆupski, 19/03/1999, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  3. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.