pociotek

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

pociotek (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[pɔˈʨ̑ɔtɛk], AS[poćotek], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. daleki krewny
(1.2) daw. brat cioteczny[1]
(1.3) daw. bratanek lub siostrzeniec męża lub żony[2]

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. lm od: pociotka
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.3) Mąż ciotki to dla ciebie pociot, ty zaś dla niego jesteś pociotkiem.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.3) pociot; stryjna, wujna
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ciocia ż, ciotka ż, ciota ż, cioteczka ż, ciotunia ż, ciotuchna ż, ciotczysko n
forma żeńska pociotka
przym. cioteczny, ciotczyny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. IV: P-Prożyszcze, Warszawa 1900–1927, s. 332.
  2. Grzegorz Jagodziński, Stopnie pokrewieństwa i powinowactwa.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „pociotek” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.