pocieszycielka

pocieszycielka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌpɔʨ̑ɛʃɨˈʨ̑ɛlka], AS: [poćešyćelka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) forma żeńska od: pocieszyciel

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pocieszycielka	pocieszycielki
dopełniacz	pocieszycielki	pocieszycielek
celownik	pocieszycielce	pocieszycielkom
biernik	pocieszycielkę	pocieszycielki
narzędnik	pocieszycielką	pocieszycielkami
miejscownik	pocieszycielce	pocieszycielkach
wołacz	pocieszycielko	pocieszycielki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pociecha ż, cieszenie n, pocieszanie n, pocieszenie n

forma męska pocieszyciel m

czas. pocieszać ndk., pocieszyć dk., cieszyć ndk., ucieszyć dk.

przym. pocieszny

przysł. pociesznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: pocieszyciel

• włoski: (1.1) consolatrice ż

źródła: