połajanka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

połajanka (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌpɔwaˈjãnka], AS[pou̯ai ̯ãnka], zjawiska fonetyczne: nazal.-nk- akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) obraza, obelga, obraźliwy zwrot, uwaga
odmiana:
przykłady:
(1.1) Czy muszę pokutować za cudze grzechy i słuchać tych połajanek?
składnia:
kolokacje:
(1.1) wysłuchiwać połajanek
synonimy:
(1.1) bura, reprymenda; przest. admonicja, paternoster; eufem. pot. opeer; pot. ochrzan, opieprz, wygawor; wulg. opierdol
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) krytyka
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. połajanie n, łajanie n
czas. łajać ndk., połajać dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: