plagiat

plagiat (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈplaɟjat], AS: [plaǵi ̯at], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) skopiowanie cudzego utworu lub jego fragmentu i przypisanie sobie autorstwa; zob. też plagiat w Wikipedii

(1.2) utwór, praca naukowa będąca efektem plagiatu (1.1)

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	plagiat	plagiaty
dopełniacz	plagiatu	plagiatów
celownik	plagiatowi	plagiatom
biernik	plagiat	plagiaty
narzędnik	plagiatem	plagiatami
miejscownik	plagiacie	plagiatach
wołacz	plagiacie	plagiaty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) kradzież

hiponimy:

(1.1) autoplagiat

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. plagiator m, plagiatorka ż, autoplagiat m, plagiatorstwo n, plagiatowanie n, splagiatowanie n

zdrobn. plagiacik m

czas. plagiatować ndk., splagiatować dk.

przym. plagiatowy, plagiatorski

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) śr.łac. plagiatus → skradziony < łac. plagium → sieć myśliwska, sidła, porwanie (człowieka) < łac. plaga → sieć

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) plagiarism; (1.2) plagiarism
• białoruski: (1.1) плагіят m; (1.2) плагіят m
• białoruski (taraszkiewica): (1.1) творакрадзтва n; (1.2) творакрадзтва n
• bułgarski: (1.1) плагиат m
• esperanto: (1.1) plagiato; (1.2) plagiato
• francuski: (1.1) plagiat m
• hiszpański: (1.1) plagio m
• nowogrecki: (1.1) λογοκλοπή ż
• rosyjski: (1.1) плагиат m; (1.2) плагиат m
• ukraiński: (1.1) плагіат m; (1.2) плагіат m

źródła:

plagiat (język francuski)

wymowa:

IPA: /pla.ʒja/

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) plagiat

odmiana:

(1.1) lp plagiat; lm plagiats

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. plagiaire

przym. plagiaire

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: