pies pomocnik

pies pomocnik (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈpʲjɛs pɔ̃ˈmɔʦ̑ʲɲik], AS: [pʹi ̯es põmocʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• i → j 

​

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) kynol. pies specjalnie przeszkolony do pomocy niepełnosprawnym; zob. pies towarzyszący

odmiana:

(1.1) związek zgody,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pies pomocnik	psy pomocnicy
dopełniacz	psa pomocnika	psów pomocników
celownik	psu pomocnikowi	psom pomocnikom
biernik	psa pomocnika	psy pomocnicy
narzędnik	psem pomocnikiem	psami pomocnikami
miejscownik	psie pomocniku	psie pomocniku
wołacz	psie pomocniku	psy pomocnicy

przykłady:

(1.1) Pies pomocnik ma umiejętności pomocy właścicielowi przy poruszaniu się i utrzymaniu równowagi, ostrzeganiu o zagrożeniach, podnoszeniu i podawaniu przedmiotów, zamykaniu i otwieraniu drzwi, czy wzywania pomocy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pies opiekun

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) por. pies terapeutyczny

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: pies towarzyszący

źródła: