pierniczyć

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

pierniczyć (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[pʲjɛrʲˈɲiʧ̑ɨʨ̑], AS[pʹi ̯erʹńičyć], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j  ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) eufem. pejor. mówić, opowiadać bzdury
odmiana:
(1.1) koniugacja VIb
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wulg. pieprzyć, wulg. pieprzyć głupoty, kłamać, opowiadać bajki, pleść androny, pleść od rzeczy
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. piernik mos/mrz, pierniczenie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) eufem. od pierdolić lub pieprzyć
tłumaczenia:
źródła: