piętnastoletni

piętnastoletni (język polski)

wymowa:

‹pietnastoletni›, IPA: [ˌpʲjɛtnastɔˈlɛtʲɲi], AS: [pʹi ̯etnastoletʹńi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.• i → j  ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) mający piętnaście lat

(1.2) trwający piętnaście lat

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	piętnastoletni		piętnastoletnia	piętnastoletnie	piętnastoletni	piętnastoletnie
dopełniacz	piętnastoletniego		piętnastoletniej	piętnastoletniego	piętnastoletnich
celownik	piętnastoletniemu		piętnastoletniej	piętnastoletniemu	piętnastoletnim
biernik	piętnastoletniego	piętnastoletni	piętnastoletnią	piętnastoletnie	piętnastoletnich	piętnastoletnie
narzędnik	piętnastoletnim		piętnastoletnią	piętnastoletnim	piętnastoletnimi
miejscownik	piętnastoletnim		piętnastoletniej	piętnastoletnim	piętnastoletnich
wołacz	piętnastoletni		piętnastoletnia	piętnastoletnie	piętnastoletni	piętnastoletnie
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) piętnastoletni samochód • piętnastoletni młodzieniec

(1.2) piętnastoletnia przerwa

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) nastoletni

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. piętnastolecie n, piętnastolatek m, piętnastolatka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. piętnaście + rok

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) fifteen-year-old, of fifteen; (1.2) fifteen-year, of fifteen years
• białoruski: (1.1) пятнаццацігадовы; (1.2) пятнаццацігадовы
• czeski: patnáctiletý
• duński: (1.1) femtenårig; (1.2) femtenårig
• esperanto: (1.1) dekkvinjara; (1.2) dekkvinjara
• niemiecki: (1.1) fünfzehnjährig; (1.2) fünfzehnjährig
• rosyjski: (1.1) пятнадцатилетний; (1.2) пятнадцатилетний
• słowacki: (1.1) pätnásťročný; (1.2) pätnásťročný
• szwedzki: (1.1) femtonårig; (1.2) femtonårig
• ukraiński: (1.1) п'ятнадцятилітній, п'ятнадцятирічний; (1.2) п'ятнадцятилітній, п'ятнадцятирічний

źródła: