pekińczyk

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

pekińczyk (język polski)[edytuj]

pekińczyk (2.1)
wymowa:
IPA[pɛˈcĩj̃n͇ʧ̑ɨk], AS[peḱĩĩ ̯ṇčyk], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.rozs. artyk.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mieszkaniec Pekinu[1]

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) kynol. rasa małych psów o długiej sierści i krótkim pysku; zob. też pekińczyk w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
(2.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(2.1) pekin
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Pekin mrz
forma żeńska pekinka ż
przym. pekiński
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[2].
(2.1) zobacz też: Indeks:Polski - Rasy psów
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Nazwy państw świata, ich stolic i mieszkańców, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2007, ISBN 978-83-239-9999-7, s. 8.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.