pedantka

pedantka (język polski)

wymowa:

IPA: [pɛˈdãntka], AS: [pedãntka], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta bardzo dokładna, przywiązująca dużą wagę do porządku

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pedantka	pedantki
dopełniacz	pedantki	pedantek
celownik	pedantce	pedantkom
biernik	pedantkę	pedantki
narzędnik	pedantką	pedantkami
miejscownik	pedantce	pedantkach
wołacz	pedantko	pedantki

przykłady:

(1.1) Z Uli jest niesamowita pedantka, wszystko musi mieć równiutko poukładane.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) skrupulantka, skrupulatka, formalistka, rygorystka, purystka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pedanteria ż, pedantyczność ż, pedantyzm m

forma męska pedant m

przym. pedanteryjny, pedantyczny

przysł. pedantycznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) forma żeńska od: pedant

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: pedant

• białoruski: (1.1) педантка ż
• bułgarski: (1.1) педантка ż
• rosyjski: (1.1) педантка ż
• słowacki: (1.1) pedantka ż
• ukraiński: (1.1) педантка ż

źródła:

pedantka (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pedantka

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pedantnosť ż, pedantstvo n, pedantéria ż

forma męska pedant m

przym. pedantný, pedantský

przysł. pedantne, pedantsky

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: