peň

peň (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) pień

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	peň	pně
dopełniacz	pně	pňů
celownik	pni	pňům
biernik	peň	pně
wołacz	pni	pně
miejscownik	pni	pních
narzędnik	pněm	pni

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

peň (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) pień, pieniek, pniak, karcz (pozostałość po ścięciu drzewa)

(1.2) pień (zdrewniała łodyga drzewa)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) vysoký / nízky peň • klčovať pne

synonimy:

(1.2) kmeň

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. pňový

związki frazeologiczne:

hluchý ako peň • hlúpy ako peň

etymologia:

uwagi:

źródła: