parować

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

parować (język polski)[edytuj]

gorący napój paruje (1.1)
wymowa:
IPA[paˈrɔvaʨ̑], AS[parovać]
?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) wydzielać parę wodną
(1.2) łączyć w pary
(1.3) poddawać działaniu pary

czasownik zwrotny parować się

(2.1) łączyć się samemu w pary
odmiana:
(1.1-2) koniugacja IV
(2.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Dziewczyna, wciąż trąc stłuczony o drabinę łokieć, skwapliwie sięgnęła po parujący dzban z przyprawionym korzeniami piwem[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. para ż, parówka ż, parowanie n, wyparowanie n, parownica ż, parownik m, parnik m, parowiec mzw/mrz
czas. wyparować, wyparowywać, sparować
przym. parowy, parny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Artur Baniewicz, Smoczy pazur, 2003, Narodowy Korpus Języka Polskiego.