parcie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

parcie (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈparʲʨ̑ɛ], AS[parʹće], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od przeć
(1.2) med. fizj. uczucie wewnętrznego nacisku na organy, zwykle związane z oddawaniem moczu i stolca
(1.3) fiz. siła oddziałująca na powierzchnię zanurzonego ciała; zob. też parcie hydrostatyczne w Wikipedii
odmiana:
(1) [1]
przykłady:
(1.1) W mgnieniu oka zepchnięto rajtarów na płot, który zwalił się z trzaskiem pod parciem zadów końskich […][2]
składnia:
kolokacje:
parcie korzeniowe
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. opora ż, zapora ż, podparcie, oparcie, zaparcie, poparcie, wyparcie
czas. przeć
związki frazeologiczne:
parcie na szkło
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. H. Sienkiewicz: Potop