papiyr

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

papiyr (język wilamowski)[edytuj]

papiyr (1.1)
papiyr (1.2)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
papjyrpapjər
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) papier (arkusz)[1][2]
(1.2) pot. biur. księg. urz. papier (dokument)[1][2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. papiyrus m, papiyrgełd n / papiyrgiełd n
zdrobn. popiyla n / popiela n
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Papier, franc. papier, łac. papyrus < gr. πάπυρος
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909, s. 300.
  2. 2,0 2,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.