panteizm

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

panteizm (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [pãnˈtɛjism̥], AS: [pãntei ̯ism̦], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal.• epenteza i ̯  ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) filoz. rel. pogląd, że Bogiem jest wszechświat, ubóstwienie natury; zob. też panteizm w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikpanteizmpanteizmy
dopełniaczpanteizmupanteizmów
celownikpanteizmowipanteizmom
biernikpanteizmpanteizmy
narzędnikpanteizmempanteizmami
miejscownikpanteizmie[1]panteizmach
wołaczpanteizmie[1]panteizmy
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. panteista m, panteistka ż
przym. panteistyczny
przysł. panteistycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) gr. παν + θεός[2]
uwagi:
(1.1) nie mylić z: pandeizm
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
  2. ↑ Kazimierz Bukowski, Biblia a literatura polska, WSiP, Warszawa 1984, s. 22.

panteizm (język azerski)[edytuj]

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) filoz. rel. panteizm
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=panteizm&oldid=7430606”