panikara
panikara (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) forma żeńska od: panikarz
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik panikara panikary dopełniacz panikary panikar celownik panikarze panikarom biernik panikarę panikary narzędnik panikarą panikarami miejscownik panikarze panikarach wołacz panikaro panikary
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. panika ż, panikarz m, panikarstwo n
- przym. panikarski, paniczny
- czas. panikować ndk., spanikować dk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: panikarz
- bułgarski: (1.1) паникьорка ż
- ukraiński: (1.1) панікерка ż
- źródła: