padaczka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

padaczka (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[paˈdaʧ̑ka], AS[padačka] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) med. choroba cechująca się napadami padaczkowymi będącymi efektem przejściowych zaburzeń czynności mózgu, polegających na nadmiernych i gwałtownych, samorzutnych wyładowaniach bioelektrycznych w komórkach nerwowych; zob. też padaczka w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W dzieciństwie miewał częste napady padaczki.
(1.1) W nocy ratowałem chłopca z padaczką, który spadł z łóżka. Gdzie był personel?
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) epilepsja, kaduk
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. padaczkowy, padaczkowaty
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: