packa
packa (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) przyrząd do zabijania much
- (1.2) rzem. bud. narzędzie do nakładania zaprawy na ścianę
- (1.3) sport. prymitywna drewniana rakieta do nauki gry w tenisa[1]
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik packa packi dopełniacz packi pacek celownik pacce packom biernik packę packi narzędnik packą packami miejscownik pacce packach wołacz packo packi
- przykłady:
- (1.1) Celina zrzuciła packą na muchy babciną filiżankę.
- (1.2) Pan Janek zaczął packą wygładzać świeży tynk na ścianie.
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pac mzw/mrz, paca ż, pacanie n, pacnięcie n
- czas. pacać ndk., pacnąć dk.
- wykrz. pac
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) por. łapka • muchołapka • lep
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) fly swatter, fly-flap, flapper, whisk
- czeski: (1.1) plácačka na mouchy
- duński: (1.1) fluesmækker w
- francuski: (1.1) tapette ż, tapette à mouches ż
- hiszpański: (1.1) matamoscas m
- niemiecki: (1.1) Fliegenklatsche ż
- nowogrecki: (1.1) μυγοσκοτώστρα ż (mygoskotóstra)
- rosyjski: (1.1) мухобойка ż (muhobojka)
- włoski: (1.1) scacciamosche m, cacciamosche m; (1.2) pialletto m, appianatoia ż
- źródła:
packa (język czeski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik packa packy dopełniacz packy pacek celownik pacce packám biernik packu packy wołacz packo packy miejscownik pacce packách narzędnik packou packami
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
packa (język górnołużycki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: