paciuk

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

paciuk (język polski)[edytuj]

paciuk (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) zool. sł. kres. reg. wileński szczur
(1.2) roln. sł. kres. gw. lwow. świnia
(1.3) roln. reg. warchlak
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Przy twoim śmietniku paciuki badziają się.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) gryzoń
(1.2) zwierzę hodowlane
(1.3) młode
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) st.pol. pacszczur
(1.2-3) ukr.[1]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: szczur
źródła:
  1. Tadeusz Lehr, O mowie Polaków w Galicji wschodniej, „Język Polski” nr 2–3/1914, s. 50.