półmrok

półmrok (język polski)

półmrok (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈpuwmrɔk], AS: [puu̯mrok]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) częściowa ciemność, gdy barwy przestają być dostrzegalne

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	półmrok
dopełniacz	półmroku
celownik	półmrokowi
biernik	półmrok
narzędnik	półmrokiem
miejscownik	półmroku
wołacz	półmroku

przykłady:

(1.1) Jeszcze jedną ważną cechą Okrętu, myślał smętnie sierżant Colon, kiedy opadali w błękitny półmrok, było to, że nie dało się wybrać wody z zęzy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) półzmrok; rzad. półmrocze

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) mrok

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. półmrocze n

przym. półmroczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. pół + mrok

uwagi:

tłumaczenia:

• francuski: (1.1) pénombre ż
• rosyjski: (1.1) полусвет m
• ukraiński: (1.1) напівморок m
• węgierski: (1.1) félhomály

źródła: