outfight

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

outfight (język angielski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) zwyciężyć, pokonać, walczyć lepiej niż ktoś
odmiana:
(1.1) outfight, outfought, outfought, outfights, outfighting
przykłady:
(1.1) The German forces outfought the Poles.Niemieckie siły pokonały Polaków.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Aneks:Język angielski - czasowniki nieregularne
źródła: