otaczanie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

otaczanie (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌɔtaˈʧ̑ãɲɛ], AS[otačãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.-ni…akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od otaczać
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Otaczanie młodnika płotem ma na celu ochronę drzewek przed obgryzaniem ich kory przez zwierzęta.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. otoczyć, otaczać
rzecz. tokarka ż, otoczenie, otoczak, otoczka, makrootoczenie
przym. otoczakowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: