ostrzałka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ostrzałka (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. proste narzędzie służące do ostrzenia[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Albo kupimy ostrzałkę, albo będziemy musieli stale kupować nowe noże.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) osełka, temperówka
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ostrze n, ostrzenie n, ostrzyciel mos, ostrzytko n, ostrość ż
czas. ostrzyć ndk.
przym. ostry, ostrzowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „ostrzałka” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.