oset
oset (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) bot. Carduus[1], rodzaj roślin z rodziny astrowatych; zob. też oset w Wikipedii
- (1.2) bot. roślina z rodzaju ostów (1.1)
- (1.3) bot. pot. ostrożeń polny, Cirsium arvesne[2]
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik oset osty dopełniacz ostu ostów celownik ostowi ostom biernik oset osty narzędnik ostem ostami miejscownik oście ostach wołacz oście osty
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) thistle
- czeski: (1.1) bodlák m
- esperanto: (1.1) kardo
- hiszpański: (1.1) cardo m
- kataloński: (1.1) card m; (1.2) card m
- nowogrecki: (1.1) γαϊδουράγκαθο n
- rosyjski: (1.1) чертополох m
- szwedzki: (1.1) tistel w
- ukraiński: (1.1) будяк m
- wilamowski: (1.1) döstuł ż, dössuł ż
- włoski: (1.1) cardo m
- źródła:
- ↑
Hasło „Carduus” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
- ↑ Łukasz Łuczaj, Zapomniane dzikie rośliny pokarmowe południa Polski – czyściec błotny, paprotka zwyczajna, bluszczyk kurdybanek i ostrożeń łąkowy, materiały konferencyjne, 2007; dostęp: 27 stycznia 2019.
oset (język czeski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) bot. ostrożeń polny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik oset osety dopełniacz osetu osetů celownik osetu osetům biernik oset osety wołacz osete osety miejscownik osetu osetech narzędnik osetem osety
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: