ortoepia

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ortoepia (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌɔrtɔˈɛpʲja], AS[ortoepʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.i → j 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) jęz. nauka o normach wymowy
(1.2) poprawne wysłowienie, wysławianie się
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) kultura języka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. ortoepiczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. ὀρθοέπεια < gr. ὀρθός + ἔπος
uwagi:
zob. też ortoepia w Wikipedii
tłumaczenia:
źródła:

ortoepia (język fiński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) jęz. ortoepia
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. ὀρθοέπεια
uwagi:
źródła:

ortoepia (język słowacki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) jęz. ortoepia[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. ortoepický
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Krátky slovník slovenského jazyka, J. Kačala – M. Pisárčiková – M. Považaj (red.), Veda, Bratysława 2004, ISBN 80-224-0750-X.

ortoepia (język włoski)[edytuj]

wymowa:
IPA/or.to.e.ˈpi.a/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) jęz. ortoepia
odmiana:
(1.1) lp ortoepia; lm ortoepie
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ortofonia
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. ortoepico
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. ὀρθοέπεια < gr. ὀρθός + ἔπος
uwagi:
źródła: