orientare

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

orientare (język rumuński)[edytuj]

wymowa:
IPA[o.ri.enˈta.re]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) orientacja
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz rumuński, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

orientare (język włoski)[edytuj]

wymowa:
IPA[orjen'tare]
znaczenia:

czasownik

(1.1) rzad. skierować na wschód
(1.2) nastawić, skierować
(1.3) przen. ukierunkować[1][2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. orientamento m, oriente m, orientale m/ż
przym. orientativo, orientale
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Maria K. Podracka, Uniwersalny słownik włosko-polski. Dizionario universale italiano-polacco, Wydawnictwo REA, Warszawa 2004, ISBN 83-7141-522-2.
  2. Dizionario Italiano.