orientale

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

orientale (język francuski)[edytuj]

wymowa:
IPA/ɔ.ʁjɑ̃.tal/
?/i
znaczenia:

przymiotnik, forma fleksyjna

(1.1) ż lp od: oriental

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) ż lp od: oriental
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

orientale (język włoski)[edytuj]

wymowa:
IPA/o.rjen.ˈta.le/
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) geogr. wschodni
(1.2) orientalny

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) mieszkaniec Orientu

rzeczownik, rodzaj żeński

(3.1) mieszkanka Orientu
odmiana:
(1.1-2) lp orientale m ż; lm orientali m ż
(2.1) lp orientale; lm orientali
(3.1) lp orientale; lm orientali
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) Timor OrientaleTimor Wschodniventi orientaliwiatry wschodnie
(1.2) stato / lingua orientalekraj / język orientalny
synonimy:
(1.1) eoo
antonimy:
(1.1) esperio, occidentale
(1.2) occidentale
(2.1) occidentale
(3.1) occidentale
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. orientalismo m, orientalista m ż, orientalistica ż, orientalizzazione ż, orientamento m, orientazione ż, oriente m
czas. orientalizzare, orientalizzarsi, orientare, orientarsi
przym. orientabile, orientaleggiante, orientalistico, orientativo, orientato, oriente
przysł. orientalmente, orientativamente
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. orientalis
uwagi:
źródła: