orient

orient (język angielski)

wymowa:

​

wymowa brytyjska

znaczenia:

czasownik

(1.1) zorientować (się)

przymiotnik

(2.1) orientalny

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. reorientation, orientation, Orient

czas. reorient, orientate

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

orient (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) wschód

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

rzecz. oriento, Mezoriento, sud-oriento

przym. orienta

przysł. oriente

czas. orienti

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1905 (Fundamento de Esperanto). Baza Radikaro Oficiala: grupa 6.

źródła:

orient (język kataloński)

wymowa:

or. IPA: [u.ɾiˈen]

occ. IPA: [o.ɾiˈent]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) wschodnia część horyzontu

odmiana:

(1.1) lp orient; lm orients

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) occident

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. oriental m ż, orientalisme m, orientalista m ż

przym. oriental

czas. orientar

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

orient (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) książk. wschód

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) okcident

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Orient m, orientalistika ż, orientalista m, orientalistka ż, orientálec m, orientálka ż, orientalizmus m, orientálnosť ż

przym. orientálny, orientalistický

przysł. orientálne

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: