orecchio

orecchio (język włoski)

orecchio (1.1)

wymowa:

IPA: /o.'rek.kjo/

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) anat. ucho

(1.2) słuch

(1.3) przen. zagięty róg (kartki)

odmiana:

(1.1-3) lp orecchio; lm orecchi m, orecchie ż

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) orecchio assoluto → słuch absolutny

synonimy:

(1.1) orecchia

(1.2) udito

(1.3) orecchia, piega, becca

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. orecchia ż, orecchietta ż, orecchino m, orecchione m

czas. orecchiare

przym. orecchiabile, orecchiante, orecchiuto

związki frazeologiczne:

anche i muri hanno orecchie → ściany mają uszy

aprire gli orecchi → nadstawiać uszu

essere tutto orecchi → zamieniać się w słuch

etymologia:

wł. orecchia

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks: Włoski - Części ciała

źródła: