ordowik

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ordowik (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [ɔrˈdɔvʲik], AS: [ordovʹik], zjawiska fonetyczne: zmięk.
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) geol. drugi okres geologiczny paleozoiku; zob. też ordowik w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedyncza
mianownikordowik
dopełniaczordowiku
celownikordowikowi
biernikordowik
narzędnikordowikiem
miejscownikordowiku
wołaczordowiku
przykłady:
(1.1) Pod koniec ordowiku nastąpiło globalne zlodowacenie części Gondwany.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
(1.1) paleozoik
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. ordowicki
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) od nazwy dawnego celtyckiego plemienia Ordowików (łac. Ordovices) zamieszkującego północną Walię
uwagi:
zobacz też: kambr • ordowik • sylur • dewon • karbon • perm
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=ordowik&oldid=7677260”