opierdolić

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

opierdolić (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌɔpʲjɛrˈdɔlʲiʨ̑], AS[opʹi ̯erdolʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.i → j 
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. opierdalać)

(1.1) aspekt dokonany od: opierdalać
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Marek wstał z biurka i opierdolił sekretarkę, która dopiero teraz przyniosła kawę i kanapki[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. opierdolenie n, pierdoła ż/mos
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: opierdalać
źródła:
  1. Max Cegielski, Apokalipso, 2004, Narodowy Korpus Języka Polskiego.