onur

onur (język turecki)

wymowa:

IPA: /o'nuɾ/

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) honor, godność, duma

(1.2) honory, odznaczenie

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) onursuz → niehonorowy • onuruna dokunmak → zranić, obrazić, urazić czyjąś dumę • onur üyesi → honorowy członek

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. onurlandırmak, onurlanmak

przym. onurlu, onursal

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. honneur

uwagi:

źródła: