omnipotens

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

omnipotens (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wszechmocny, wszechpotężny, wszechmogący
odmiana:
(1.1) omnipotens, omnipotentis (deklinacja III); nie stopniuje się
przykłady:
(1.1) et ero vobis in Patrem, et vos eritis mihi in filios et filias, dicit Dominus omnipotens[1]. → i będę wam Ojcem, a wy będziecie moimi synami i córkamimówi Pan wszechmogący[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przysł. omnipotenter
rzecz. omnipotentia ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. omnis + potens
uwagi:
źródła:

omnipotens (język węgierski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wszechmocny, wszechpotężny, wszechmogący
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) mindenható, nagyhatalmú
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. omnipotencia
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. omnipotens
uwagi:
źródła: