omen

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: Omenòmen

omen (język polski)[edytuj]

omeny (1.1) z „Kroniki norymberskiej
wymowa:
IPA[ˈɔ̃mɛ̃n], AS[õmẽn], zjawiska fonetyczne: nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdarzenie lub zjawisko interpretowane jako zapowiedź przyszłych zdarzeń, dobrych lub złych; zob. też omen (wierzenie) w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) zły / dobry omen
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
nomen omen
etymologia:
łac. omenprzepowiednia, wróżba, znak
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

omen (język angielski)[edytuj]

Nuremberg chronicles – Omens (1.1)
wymowa:
wymowa amerykańska?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) omen
odmiana:
(1.1) lp omen; lm omens
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. ill-omened
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

omen (język baskijski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

partykuła

(1.1) podobno[1]

rzeczownik

(2.1) sława, renoma
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ei
(2.1) ospe, fama
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

omen (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) znak, godło[1]
(1.2) wróżba, przepowiednia[1]
odmiana:
(1.1-2) ōmen, ōminis (deklinacja III, paradygmat I spółgłoskowy)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. ominor
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Hasło „omen” w: Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie III, Księgarnia św. Wojciecha, Poznań - Warszawa - Lublin 1958, s. 465.