ogarek

ogarek (język polski)

ogarek (1.1)

wymowa:

IPA: [ɔˈɡarɛk], AS: [ogarek]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) dopalająca się resztka świecy lub pochodni

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) zdrobn. ogar

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ogarek	ogarki
dopełniacz	ogarka	ogarków
celownik	ogarkowi	ogarkom
biernik	ogarek	ogarki
narzędnik	ogarkiem	ogarkami
miejscownik	ogarku	ogarkach
wołacz	ogarku	ogarki

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ogarek	ogarki
dopełniacz	ogarka	ogarków
celownik	ogarkowi	ogarkom
biernik	ogarka	ogarki
narzędnik	ogarkiem	ogarkami
miejscownik	ogarku	ogarkach
wołacz	ogarku	ogarki

przykłady:

(1.1) Pod krzyżem tlił się ogarek zapalony przez starowinkę.

(2.1) Poszczuli żebraka ogarkami, nikczemni!

składnia:

(1.1) ogarek + D.

kolokacje:

(1.1) ogarek papierosa / świeczki

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) świeca, pochodnia

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(2.1) rzecz. ogar mzw

związki frazeologiczne:

przysłowie: Panu Bogu świeczkę i diabłu ogarek

etymologia:

(1.1) prasł. *o(b)garati → opalać < prasł. *garati → palić się

(2.1) pol. ogar + -ek

uwagi:

tłumaczenia:

(2.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: ogar

• białoruski: (1.1) абгарак m
• włoski: (1.1) moccolo m

źródła: