odroczyć

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

odroczyć (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ɔdˈrɔʧ̑ɨʨ̑], AS[odročyć]
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. odraczać)

(1.1) zob. odraczać
odmiana:
(1.1) koniugacja VIb
przykłady:
(1.1) Jako byli pracownicy fabryki kupowali jej wyroby ze zniżką i z odroczonym terminem płatności[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. odroczenie n, odraczanie n
czas. odraczać ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: odraczać
źródła:
  1. Marcin Wojciechowski, Pomarańczowy majdan, 2006, Narodowy Korpus Języka Polskiego.